Dzięki licznym kopiom ksiąg starotestamentowych z Qumran dziś nie ma wątpliwości, że proroctwa te były częścią Starego Testamentu na długo przed powstaniem chrześcijaństwa. Faktem jest też, że wypełniły się w życiu Jezusa. Przypadek? Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się choćby kilku spośród setek starotestamentowych proroctw w Jezusie z Nazaretu? Zbadajmy to, posługując się klasyczną definicją prawdopodobieństwa i wiedzą o zdarzeniach niezależnych. Jeśli prawdopodobieństwo jakiego. wydarzenia wynosi 1:5, a innego 1:10, to prawdopodobieństwo wystąpienia obu wynosi 1:50. Na przykład rzucając symetryczną, sześcienną kostką do gry, prawdopodobieństwo wypadnięcia dowolnej ilości oczek jest stałe i wynosi 1:6. Uzyskanie w dwóch kolejnych rzutach, powiedzmy 3 oczek, wynosi 1:36, a w trzech kolejnych rzutach 1:216 itd. Na podobnej zasadzie obliczmy prawdopodobieństwo wypełnienia się w Jezusie tylko 10 proroctw mesjańskich:

 
1. Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!. (Ksiega Rodzaju 49,10 BT).

W Izraelu było 12 plemion, wśród których Jezus mógł się narodzić. Patriarcha Jakub, żyjący blisko 2000 lat przed Jezusem, zapowiedział, że Mesjasz będzie potomkiem czwartego z jego dwunastu synów, a mianowicie Judy. Prawdopodobieństwo, że Chrystus narodzi się w plemieniu Judy, wynosiło wiec 1:12, a byłoby mniejsze, gdybyśmy wzięli pod uwagę, że Mesjasz miał pochodzić z linii króla Dawida (zob. Ksiega Jeremiasza 23,5), a Jezus był potomkiem Dawida, zarówno ze strony Marii (zob. Ewangelia Lukasza 3,31), jak i Józefa (zob. Ewangelia Mateusza 1,6.16). Przyjmijmy jednak stosunek zaledwie 1:100, czyli 1:102.

 
2. Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi wyjdzie ten, który będzie władcą Izraela. Początki jego od prawieku, od dni zamierzchłych. (Ksiega Micheasza 5,1).

 
Proroctwo to, zapisane setki lat przed narodzinami Jezusa, wskazywało na Betlejem w Judei jako miejsce narodzin Mesjasza. Jezus mógł przyjść na świat w którymkolwiek z przeszło 2000 miasteczek i osiedli judejskich, toteż prawdopodobieństwo narodzin w Betlejem wynosiło 1:2000. Dla ułatwienia przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo rzędu 1:1000, a wiec 1:103.

 
3.Oto Ja posyłam mojego anioła [posłańca], aby mi przygotował drogę przede mną. (Ksiega Malachiasza 3,1).

Posłańcem, który przygotował drogę dla Jezusa, był Jan Chrzciciel. Ilu z mieszkańców Betlejem miało poprzednika, który przygotował drogę dla ich misji? Jeden na milion?

Przyjmijmy jednak prawdopodobieństwo 1:100 000, czyli 1:105.

4.Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na ośleciu, źrebięciu oślicy. (Ksiega Zachariasza 9,9).

Słowa te napisał prorok Zachariasz na 500 lat przed Chrystusem. Ilu mieszkańców Betlejem wjechało do Jerozolimy w roli władcy na oślęciu? Nikt, prócz Jezusa (zob. Ewangelia Łukasza 19,35-38). Zapytajmy wiec ogólniej: Ilu władców wjechało do Jerozolimy na oślęciu? Niewielu. Załóżmy prawdopodobieństwo 1:100 000, a wiec 1:105.

5. Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, który jadł mój chleb, podniósł pięte przeciwko mnie. (KsiegaPsalmów 41,10).

Jeden z najbliższych przyjaciół zdradził Jezusa. Judasz podjął te decyzję, gdy przyjmował chleb z reki swego Mistrza podczas ostatniej wieczerzy (zob. Ewangelia Mateusza 26,47-48). Zdrada władcy przez przyjaciela nie należała do rzadkości, dlatego przyjmijmy prawdopodobieństwo równe 1:1000, czyli 103.

 
6. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. (Księga Izajasza 50,6 BT).

 
Od zarania dziejów zginęło wielu władców, ale niewielu zostało zbitych i wyszydzonych przed swoją egzekucją, zapewne żaden tak, jak Jezus (zob. Ewangelia Mateusza 26,67; Ewangelia Marka 14,65). W naszych obliczeniach uwzględnijmy jednak prawdopodobieństwo równe 1:10 000, czyli 1:104.
 

7. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli (...) To są rany, które mi zadano w domu moich przyjaciół. (Ksiega Zachariasza 12,10; 13,6).

Słowa te wyrzekł Syn Boży! Dłonie i stopy Jezusa zostały przybite do krzyża, a Jego bok przebity włócznią (zob. Ewangelia Jana 19,37). żydzi nie stosowali ukrzyżowania, gdy Zachariasz pisał te słowa, a i później kamienowali ludzi oskarżonych o przestępstwa religijne. Mimo to przyjmijmy prawdopodobieństwo rzędu 1:100 000, a wiec 1:105.

 
8. Rzekł Pan do mnie: „Rzucą to do garncarza, te piękną zapłatę, na jaką mnie oszacowali”. I wziąłem trzydzieści srebrników, i rzuciłem je w domu Pańskim do garncarza. (Ksiega Zachariasza 11,13 Biblia Wujka).

Zgodnie z tym osobliwym proroctwem 30 srebrników za zdradę Mesjasza miało trafić do świątyni, a z niej w ręce garncarza. Judasz po śmierci Jezusa udał się do świątyni, aby oddać kapłanom pieniądze, które wcześniej wziął od nich za wydanie Jezusa, a kiedy ich nie przyjęli, gdyż były splamione niewinną krwią, rzucił je na posadzkę świątyni. Kapłani zakupili za nie od garncarza pole na cmentarz dla ubogich cudzoziemców (zob. Ewangelia Mateusza 27,5-7). Zapewne w całej historii ludzkości nie było drugiego przypadku, gdy zwrócone pieniądze za zdradę przyjaciela trafiły w ręce garncarza. Przyjmijmy prawdopodobieństwo 1:1 000 000, czyli 106.

9. Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył ust swoich (...) do przestępców był zaliczony. (Ksiega Izajasza 53,7.12).

 
Jak wielu zawisło niewinnie, niczym Jezus, pomiędzy dwoma przestępcami? Ilu z tych niewinnie skazanych nie otworzyło ust w swej obronie? Niewielu. Przyjmijmy prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako równe 1:100 000, czyli 1:105.
 

10. Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; moje szaty dzielą miedzy siebie i los rzucają o moją suknie. (Ksiega Psalmów 22,17-19 BT).
 

Żołnierze podzielili szaty Jezusa miedzy siebie, a o wierzchni1 suknie zagrali w kości, aby jej dzielić, gdyż była cała tkana (zob. Ewangelia Jana 19,23-24). Nielicznych skazańców spotkał dokładnie taki los. Załóżmy prawdopodobieństwo takiego wydarzenia jako 1:100 000, czyli 1:105.

Jakie jest prawdopodobieństwo wypełnienia się 10 starotestamentowych proroctw mesjańskich w życiu Jezusa z Nazaretu? Na pytanie to możemy odpowiedzieć w przybliżeniu, mnożąc przyjęte wcześniej prawdopodobieństwa spełnienia się powyższych dziesięciu proroctw mesjańskich: 1/(102 x 103 x 105 x 105 x 103 x 104 x 105 x 106 x 105 x 105). Otrzymamy prawdopodobieństwo rzędu 1:1043! Liczba 1:1043 jest trudna do wyobrażenia, bo np. gdybyśmy podzielili cały glob ziemski na 1-kilogramowe kawałki, otrzymalibyśmy ich w przybliżeniu dopiero 1 z 25 zerami! Prawdopodobieństwo przypadkowego wybrania jednego, specyficznego 1-kilogramowego kawałka ziemi wynosiłoby wiec 1:1025. Gdybyśmy podzielili słonce na 1-kilogramowe kawałki, otrzymalibyśmy ich 1 z 30 zerami. Prawdopodobieństwo trafienia na specyficzny 1-kilogramowy kawałek słońca, wynosiłoby dopiero 1:1030.

Alfred Edersheim, wybitny uczony z uniwersytetu w Oksfordzie, wymienił w swym monumentalnym dziele o czasach Jezusa 456 starotestamentowych zapowiedzi wypełnionych przez Mistrza z Nazaretu! Przy czym ich mesjańskie odniesienie nie jest wyłącznie chrześcijańską interpretacją, gdyż Edersheim wziął pod uwagę tylko proroctwa uznawane za mesjańskie przez starożytne źródła rabiniczne!* Wypełnienie się 2-3 proroctw mesjańskich w Jezusie z Nazaretu byłoby mało prawdopodobnym przypadkiem. Wypełnienie się 10 z nich przypadkiem jest praktycznie niemożliwe, a przecie. Pan Jezus wypełnił przynajmniej 456 starotestamentowych proroctw! Rachunek prawdopodobieństwa dla wypełnienia zaledwie 10 z nich przez Jezusa wyniósł około 1:1043. Wybitny szwajcarski matematyk, Lecomte duNouy, powiedział, że wydarzenie o podobnym prawdopodobieństwie nie ma szans, aby się wydarzyć**. A cóż dopiero, gdybyśmy wzięli pod uwagę 456 wypełnionych przez Niego proroctw!?

Peter Stoner, po zbadaniu prawdopodobieństwa wypełnienia się w Jezusie zaledwie 8 proroctw mesjańskich, napisał słusznie: Kto nie uznaje w Jezusie zapowiedzianego w Piśmie Świętym Syna Bożego, ignoruje fakt, który ma za sobą więcej dowodów ni. jakikolwiek inny fakt na świecie.***. W świetle powyższych danych, odrzucenie Jezusa jako Mesjasza byłoby czymś niedorzecznym i sprzecznym z dostępnymi faktami.

A. Palla

książki tego autora znajdziesz na www.betezda.pl

___________________________

* Alfred Edersheim, The Life and Times of Jesus the Messiah,

s. 163.710-741.

** Cyt. w: Luther Sunderland, Darwin.s Enigma: Fossils and

Other Problems, s. 130.

*** Peter W. Stoner, Robert C. Newman, Science Speaks, s. 112.